I hovedstaden

Daa var turen komen til Quito. Utruleg rart aa bu i ein by med nesten same innbyggartal som Noreg! Og her er serioest digert! Bur i tredje etasje i ei koseleg leiligheit, med kjempefin utsikt. Flyplassen er plassert midt i byen, saa vi faar tidt og ofte auge paa fly, som anten er paa veg til aa lande eller aa ta av. Utruleg at det gaar saa bra som det gaar med avgaangane igrunn, ikkje heilt strategisk plassering av flyplass etter mi meining.

Har jobba tre dagar i ein meinigheitsbarnehage i eit av dei fattigare stroeka i byen, og sit igjen med blanda kjensler. Dei rundt 25 borna i alderen 3-4 aar er stua inni eit pittelite klasserom, der dei faar saers lite kreativt spelerom. Under saa og seie heile undervisningsperioden ( som er 3 av dei 4 timane ungane er i barnehagen) sit eg med ei kjensle av at det desse smaa ungane treng er aa bli lest for, faa teikne eller rett og slett berre faa vere ute og leike. Det er mykje som skurrar, og tanken paa at det nok er mange barnehagar i byen der tilstanden er mykje verre, gjer det ikkje akkurat betre. Men etter matpausen faar heldigvis vi som team litt meir moglegheit til aa ta oss av borna paa vaar eigen maate, og proevar aa gi dei litt meir positiv merksemd. Vi laerte dei faktisk "Bro, bro, brille" her ein dag, som - tru det eller ei - saag ut til aa vere ein stor slager for dei fleste :) Det er lett aa tenkje at vi villa gjort saa mykje meir for desse borna, men eg haapar og trur at det er ei lite hjelp i at vi berre er til stades med varme smil, klemmar og positive ord. Vi har endaa over 3 veker igjenn i barnehagen, saa det blir spanande aa sjaa kor det utartar seg.

Ellers nyt eg det at vi endeleg kan faa lage vaar eigen mat. Hittil har vi fem husmoedrene kokkelert med baade nachos, kjoetkaker og pannekaker, og fleire godsaker skal det bli :)

Og saa ein liten parantes til dokke som bur paa Stranda: Dersom dokke trur dokke bur i ein oppoverbakke, har dokke aldri vore i Quito...

PS: Eg har haerved opplevd eit jordskjelv.